Denne romanen følgjer tolv år gamle Eli, frå sommaren til punktet der hausten er i ferd med å bli vinter. Desse månadene erfarer Eli ei stadig djupare forståing av røynda, av verda og tida, sett gjennom prisma av de nære relasjonane hennar, og særleg den ho har til faren. Medan årstidene skiftar, blir Eli oppmerksam på kor skjøre og umerkelege grensene i livet kan være mellom det som finns, og det som ikkje lengre har ei plass i verda. Sivert Nesbø har tidlegare ukomme med to romanar.